20 Mart 2014 Perşembe

Kocaya Kaçmak

Küçük ablam evden kocaya kaçtığında hiçbirşey anlamamıştım. Daha üniversite yeni bitmiş ben annemin evine geçmişim kendi sorunlarım varken bi de küçük ablamın evden kocaya kaçmasına anlam veremedim.

Bi gün eve telefon geldi. Her zamanki gibi ablamın işe gider gibi gitmesi ve akşamına evi Antalyadan araması. Telefonu ben açtım. Arayan ablamdı.

- İnya ben kocaya kaçtım!
- Abla kocaya falan kaçma bence , hazır antalyadasın tatilini yap gel. Burda da ister o enişte diyeceğim adam olur biter.
- Olm vermezler beni.
- Ay abla yaaa kim vermiyo seni? Naapıcak turşunu mu kurcak annem? Yaş olmuş 25.
- Bilmiyo musun olm Ablama neler yaptığını annemin.
- Aman beee.. Sen tatil yapıyormuş gibi yap orda işte. Haftasonunu geçir sonra gel. Ben ikna ederim.
- Sanmıyorum. Dediğin olsun.

Ben böyle dedim ama, annemi ikna etmek biraz zor. Kızlarına aşırı düşkündür. Annem yanıma sessizce geldi, sanki ben telefonda FBI'la gizli kapaklı işler çeviriyormuşum gibi dinlemeye başladı.

- Arayan bankaymış - dedim.

İnanmadı. İnanmak istemedi. Kötü bişeyler olduğu belliydi. Serap Ezgüyü açıp izlemeye başladı. Bir kız kocaya kaçmış onu anlatıyordu. Annesi feryat içinde , kızımı zorla kaçırdılar, ona sahip oldular ben kızımı isterim de kızımı isterim diyerek bağırıp çağırmaya devam etti televizyondaki kadın.

Sessizce annemin yanına yaklaştım. Kumandayı alıp televizyonun sesini kıstım.

- Anne , Ablam Antalyada şu an.
- Ne antalyası olm, şu an işte değil mi?
- Yok anne yeni enişte geliyo, onunla tatile gitmiş.
- Yeni enişte mi? Kim lan bu?
- Valla anne ben de tanımıyorum. Ama sen vermezsin diye ben önceden bi kaçayım demiş.

Annem yerinden kalktığı gibi büyük ablamı aradı. Hep zorda kaldığında büyük ablamı arardı annem. Bunda da aynısını yaptı. Ablam büyük bir dedektif edasıyla bi kaç saat sonra anneme telefon ettiğinde Kaçtığına zorlada olsa inandı.

Sonra annem küçük ablama sırf kaçtı diye, sırf gelenek olsun diye Trip atmaya başladı. Ablam telefonda zırıl zırıl ağlamaya devam etti, annem diğer yanda ağlamaya devam etti. Ama barışmaya bi türlü yanaşmadılar. En sonunda iki hafta sonra ablam eve geldi. Ertesi günde istemeye geldiler. Kapının önüne geçip "hooopp bilader burdan kız almak kolay değil" diyerek önünü kesip yüzlüğü kapmıştım. Sonra ablamın bohçasına oturdum vermedim, ondan da bi yüzlük geldi, ablamın ayakkabısını saklamıştım vermek için bi yüzlük daha aldım, ablamın odasını kilitleyip anahtarı sobaya atmıştım ondanda bi yüzlük almıştım.

Evlendiler. Şimdi boşandılar.

15 yorum:

  1. Şu yazıyı annem okusa "Hah işte, anneler her zaman doğruyu bilirler" derdi :) Çaktırma ama biliyorlar da sanırım... Biz yine de bilmezlermiş gibi davranmaya devam edelim...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evet anneler hep doğru biliyorlar. o kadar görüş geçirmiş yani

      ya ne olaacaaadı?

      Sil
  2. Gülerek okudum, sonunda boşanmışlar deyince kalakaldım. Gerçek mi, uydurdun mu anlamadım. Anneler boşa trip atmazmış demekki ..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evet gercekten boşandilar orayi da anlatmayi dusunuyorum :D

      Sil
    2. anlat anlat.. :) Şimdi iyilerdir umarım

      Sil
  3. Anneler her zaman haklıdır:)

    YanıtlaSil
  4. :))))yazının sonunu okumadan diyecektim ki "eyvahlar olsun benim kızkardeşim de yıllar önce bu hatayı yaptı daha üniversite son sınıfta kocaya kaçtı sonra iki çocuk doğurdu ama mutsuz oldu bin pişman tabii çocuk doğurduğuna pişman değil o ayrı" ama bak sonu mutsuz bitti:((off off şu kızlar yaaa iyi düşünüp taşınmadan kocaya kaçmasınlar!!! :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ama soora benim ablam çok mutlu oldu
      çocuğuda var hem
      halihazırda
      mis gibi :)

      Sil
  5. Kimse kacmak zorunda kalmasin ya :/ Ama bosanmalarina üzüldüm o kadar cileyi cek ondan sonra da bosan olacak is mi?

    YanıtlaSil
  6. Yaa bu nasıl bir sooon :D Ben mutlu bir son bekliyordum. Böyle ailemize bir bebiş katıldı falan gibi. Ama kısmet işte :)) keşke kaçmadan önce ablan şansını bi deneseydi :)
    Ah bu kızlar :)

    YanıtlaSil