Ölümüm üzerine

Buzdolabındaki 4 yumurtayla ne yapabilirim dedim. Evde hiçbirşey yokken sadece omlet yapılır diyerek işe koyuldum. Kırdım, çırptım, tuzu biberi ekledim, kızarttım ve yedim. Şimdi yazabilirim.

Oturdum boş boş işsiz işsiz kendi ölümüm üzerine düşünmeye başladım. Önce güzelce bi ölüm seçmeliyim kendime. 

1 - Trafik kazası : Yok bu olmaz. Tamam acısız oluyo belki ama ya ölmezsem? Alanyadaki şoförleri de hesaba katarsam onlar adam öldürmekten değil yaralamaktan çok iyi anlıyorlar. Oldu biliyorum çünkü.

2 - Kazan : Gün yüzü görmemiş yabani insanların yemeği olarak ölmeyi istemek, elbette bu çok can alıcı bi nokta değil. Acı çekerim orası kesin. O yüzden hiç acı çekerek yahni olmaya niyetim yok, hem ben de protein ve tuz azlığı var bi boka yaramam.

3 - Açlık : Bu konuda hem fikir olalım şimdi. Bir insan en fazla 45 gün açlığa 1 hafta susuzluğa dayanırken aç aç ölmenin de alemi yok. Zaten kriz almış başını gitmiş ekonomi bi türlü patlamıyo gerek yok böyle bi ölüme.

Ben böyle böyle biraz daha düşündüm ama kendimi öldüremedim bi şekilde. Oldu ki öldüm diyelim. Arkamdan konuşulanların hatti hesabı kesilmez.

- Aaaaa ölmüş mü? Allah belasını verdi sonunda. 

- Ruhuna fatiha falan okumayalım hiç iyi bi insan değildi bence.

- Mezarına siyanür dökelim de canlanırsa falan mazallah. Dünya bi pislikten kurtulmuş olur.

- Mezarına Isırgan otu dikelim.
- Çelengi mavi kurdeleli olsun.

Eleman bi yandan ağlar , Müdür her zaman ki gibi yine salya sümüktür ben evsizler gibi kimin mezarına gömüleceğimi beklerim. Ama allahtan vasiyetimdir benim "Meşe odunlarının arasında yakılma" seramonisini istiyorum ben. Hem üşüyenlerde ısınır. Ne yani halla halla. Hatta Akdeniz sahillerinde Yaksınlar beni. Kırk sahilde kırk parçam olsun ama ellerimi yakmasınların. Bileklerimden kessinler o şekilde küllerimin koyulduğu kavanoza koysunlar.

Bütün vucudumun 40 sahil şeridinde yakılmasını istiyorum.

Duyurulur...